Een bewuste keuze voor het uitvaartvak

uitvaartverzorging Westerbork

Ik krijg met enige regelmaat de vraag hoe ik ertoe ben gekomen om uitvaartbegeleidster te worden. Hoe leg ik uit dat dit vak zo in mijn hart zit en dat ik dit met zoveel liefde en passie doe? Gewoon maar bij het begin beginnen.

Als verpleegkundige was ik jaren met veel plezier aan het werk in de verstandelijk gehandicaptenzorg. Maar toch begon het na een tijd te kriebelen. Ik wilde wat anders gaan doen. Maar wat? Toen we het hier destijds thuis over hadden vroeg mijn man wat ik dan graag wilde. Ik wilde een beroep waarin ik intensief met mensen kon werken en organisatorisch bezig kon zijn. Voor mijn man was het duidelijk: "Dan word je toch uitvaartbegeleidster." Hier deed ik in eerste instantie niets mee, maar had het wel opgeslagen in mijn hoofd. En toen mijn oom overleed en de uitvaartbegeleidster een jonge vrouw was opende dat mijn ogen. Het kon dus wel, als jonge vrouw uitvaartbegeleidster worden. Mijn beeld was destijds de oude mannen met hoge hoeden, lange jassen en handschoenen.

Deze jonge uitvaartbegeleidster gaf mij de kans om een keer met haar mee te lopen tijdens een uitvaart. En dat was voor mij thuis komen. Dit was wat ik graag wilde gaan doen. Ik heb toen de opleiding tot persoonlijk uitvaartbegeleidster gedaan in Zwolle. Wat voelde het fijn om te gaan doen waar mijn hart ligt. Nadat ik mijn opleiding had afgerond kwam al snel het bericht dat mijn schoonmoeder erg ziek was en zou komen te overlijden. De vraag van haar was of ik haar uitvaart wilde begeleiden. Natuurlijk wilde ik dat en dat heeft erin geresulteerd dat ik in november 2008 mijn eigen uitvaartonderneming inschreef bij de Kamer van Koophandel. Zo is Kirsten Boerema Uitvaartverzorging opgericht.

Na nog een aantal jaren als verpleegkundige in de thuiszorg te hebben gewerkt en een aantal uitvaarten heb mogen begeleiden heb ik in augustus 2012 de grote stap genomen om mij helemaal te richten op mijn eigen onderneming en het vak waar mijn hart ligt. Nu ben ik 6 jaar verder en vind nog steeds dat ik het mooiste vak heb dat er bestaat. En zolang ik vanuit mijn hart kan blijven werken blijf ik dit zeker doen.