Zomaar ineens

Mijn telefoon gaat, de oom van de overleden man belt mij op met de vraag of ik hen kan helpen bij een uitvaart. Zijn neef is door een ernstig ongeval om het leven is gekomen. De ouders en broer en zus van de man zijn zo ontdaan dat het hen niet lukt om zelf te bellen.

Ik spreek met hen af dat ik naar hun toe kom. Wanneer ik aankom zit de kamer vol. Meneer blijkt naast zijn ouders, broer en zus ook nog twee volwassen kinderen te hebben. Allemaal ontredderd, hoe kon dit nou toch gebeuren. Ik ga zitten en hoor het hele verhaal aan. Na een lang psychiatrisch verleden en vele hulpverleners in zijn leven ging het die dag helemaal mis. Fouten die nooit gemaakt mochten worden werden nu wel gemaakt en hebben uiteindelijk geresulteerd in de dood van deze man.

Hij was altijd een man van de natuur, gek op roofvogels. Het was dan ook voor de hand liggend dat hij op een natuurbegraafplaats begraven zou worden. Maar hoe moeten we nu verder alles invullen is de vraag. Maar hoe kan een familie afscheid nemen van hun vader, zoon en broer als hij eigenlijk niet meer toonbaar is. Zijn ouders hebben hem op eigen initiatief nog wel gezien, maar dit was volgens hen geen fijn beeld. Er is voor gekozen om hem niet in een kist te leggen, maar op een draagbaar in een prachtige groene wade. Zo is hij nog wel aan te raken, zijn contouren zijn nog zichtbaar, maar er is geen beeld waar iedereen een naar gevoel aan over kan houden. Zijn eigen hoed en handschoen voor de roofvogels liggen op de wade.

We nemen alle tijd om de juiste beslissingen te nemen. De belangrijke mensen in het leven van deze man worden benaderd en willen zeker hun aandeel hebben in het afscheid. Voor deze natuurman lag het voor de hand om de afscheidsplechtigheid in de buitenlucht te houden, in de boskapel. Alles was er goed geregeld, de geluidsinstallatie, alle benodigde spullen stonden er toen we aankwamen. Een waardig afscheid, een realistisch beeld van zijn leven, prachtige livemuziek. Bij het graf liet een bevriende valkenier, in samenwerking met de kinderen van de man, een valk los. Alles klopte, alles was zoals het moest zijn. Na moeilijke en eenzame jaren is er de rust die hij zo heeft verdiend, hoe vreselijk groot het gemis ook is en zal blijven.