Mijn vader was mijn maatje

“Mijn vader was mijn maatje.” vertelde Elly. Haar vader Ben heeft 8 jaar bij Elly en haar man Rob in huis gewoond voordat hij naar een particuliere woonvorm ging. Het ging thuis echt niet meer. De dementie werd hen allen de baas. Ben is met liefde omringd tijdens zijn leven, maar ook zeker na zijn overlijden.

Het is januari als ik van Elly een mailtje krijg. Haar vader Ben is gevallen en het ziet er niet goed uit. Na wat mailcontact over en weer en er duidelijkheid is over de invulling van de uitvaart en de kosten ervan blijft het een lange tijd stil. 3 maanden later word ik door Elly gebeld, haar vader Ben is overleden. Zij verzorgt samen met een verzorgster haar vader. Ik kom als zij klaar zijn en we baren hem op zijn bed in zijn eigen kamer op. Het is mooi om te zien hoe gedachten kunnen veranderen. In ons mailcontact was er sprake van dat Ben direct in de kist zou komen, maar bij het zien hoe mooi hij op zijn bed ligt wordt de keuze gemaakt om hem daar te laten liggen tot de dag van de uitvaart.

Ben zal worden begraven bij zijn vrouw in Giesbeek. Op de dag van de uitvaart begeleiden we Ben, met regen en wind, door een haag van medewerkers van het huis naar de rouwauto. Elly spreekt de medewerkers nog toe met lieve en dankbare woorden. Na een mooie rit waar de zon zich steeds meer liet zien kwamen we aan in Giesbeek. Bij de begraafplaats staat nog een aantal familieleden en vrienden te wachten. Elly deelt met ons een prachtig levensverhaal en de zegen wordt uitgesproken. En dan laat de natuur zich niet leiden, maar we hadden nog maar net een laatste groet en vaarwel gebracht, en de wolken schoven voor de zon.

Een dag later deelt een vriend van Ben en Elly op Facebook deze mooie woorden:

“Geniet samen daar boven zoals wij zullen genieten van alle mooie herinneringen die jij en jullie ons gaven. De warmte, de liefde , vertrouwen en het geloof in wie je zelf bent. Voor ons breekt de tijd van gemis nu echt aan, maar het zal geen leegte zijn, want daarvoor zijn we te veel gevuld met jullie in de gedachten en hart. Ondanks dat het de laatste reis samen was, was het een mooie dag.”