Kleine Noah

Noah is vijf jaar als zijn lieve opa Joop overlijdt. Nadat ik een telefoontje van de zoon van Joop kreeg ging ik naar het huis van de familie en daar waren de vrouw van Joop, zijn zoon en diens vrouw en Noah, de kleinzoon.

Nadat we eerst even hebben gezeten om het verhaal van het ziekteproces van Joop te horen worden de spulletjes en kleren gepakt die we nodig hebben om Joop te verzorgen en aan te kleden.

De ouders van Noah leek het beter om hem hier niet bij te betrekken, maar Noah dacht daar toch echt anders over. Waar ik was was hij, dus ook tijdens het wassen van zijn opa Joop. Noah heeft hem gewassen samen met zijn vader en mij en met het aankleden gaf hij alle kleding aan. En toen de mand bezorgd werd gingen Noah en ik deze uit de auto halen. Hij was te klein om mee te tillen, maar hij hield wel de mand vast toen zijn opa daar in getild werd. Wat een dapper en stoer mannetje.

De volgende dag hebben we met z'n allen gepraat over wat er eigenlijk allemaal gebeurd was de vorige avond en hoe Noah en zijn ouders en oma het allemaal vonden gaan. Noah speelde lekker verder met het speelgoed bij zijn opa en oma thuis terwijl wij dit gesprek voerden.

En toen kwam de dag van de uitvaart. Aangezien Joop in het uitvaartcentrum opgebaard lag troffen we elkaar daar. We hebben met z’n allen de mand van opa Joop naar de aula gebracht, Noah hielp weer fantastisch mee. Voor de dienst aan was er de mogelijkheid om elkaar te ontmoeten met een kopje koffie en een broodje en de familie te condoleren. Aangezien ik daar niet continu bij aanwezig hoefde te zijn zat ik in een andere ruimte, maar niet alleen, want Noah kwam er mooi bijzitten. Ja, hij hoorde bij het team dat voor de uitvaart van zijn opa klaarstond.

En ook op de natuurbegraafplaats had Noah een grote rol. Hij liep samen met mij voor de kist aan en hij heeft de eerste schep zand in het graf gegooid.

Een betere assistent dan Noah kan ik mij niet wensen, wat een heerlijk mannetje.