Blog

10 jaar heb ik met liefde en passie families begeleid bij de uitvaart hun dierbare. En ik hoop dit nog vele jaren te mogen doen.

Het is 2018 als ik gebeld wordt door een oudere man, hij heet Paul. Hij vertelde dat hij nu in België woont, maar zijn oorsprong ligt in Westerbork.

“Mijn vader was mijn maatje.” vertelde Elly. Haar vader Ben heeft 8 jaar bij Elly en haar man Rob in huis gewoond voordat hij naar een particuliere woonvorm ging. Het ging thuis echt niet meer. De dementie werd hen allen de baas. Ben is met liefde omringt tijdens zijn leven, maar ook zeker na zijn overlijden.

Blog: Afscheid nemen, anders dan bedacht. Alles wat we vorig jaar besproken hadden moest nu allemaal anders worden. Klein en intiem, maar zeer persoonlijk.

Midden in de nacht, de telefoon gaat. Ik ben redelijk snel wakker wanneer ik de telefoon opneem. Een dochter belt mij dat haar moeder net overleden is.

Blog: Kleine Noah

Zijn eigen plek. Jan was een kunstenaar. Wat zijn ogen zagen konden zijn handen maken.

Zijn moeder had aan mij gevraagd of het ook mogelijk was om een John Deere groene kist te laten maken. Na wat telefoontjes naar een kistenleverancier kwam het positieve antwoord.

Een bewuste keuze. Vaak krijg ik de vraag hoe ik ertoe kwam om uitvaartbegeleidster te worden.

's Morgens vroeg lees ik op een nieuwspagina dat de avond ervoor een ernstig ongeluk is gebeurd. Twee jonge jongens zijn daarbij om het leven gekomen.

Het was voor de dochter een zoektocht door het gewezen leven van haar moeder, maar met liefde en warmte heeft zij afscheid van haar moeder kunnen nemen.

Een meneer belt mij met de mededeling dat zijn zoon is overleden. 'Kirsten, wij zouden heel graag willen dat jij de uitvaart van onze zoon begeleidt.

Even iets dichterbij. Zo heel af en toe komt een afscheid ook dichter bij mijn gevoelens. Dit vooral als een familielid overlijdt. En wat is het dan bijzonder om deze uitvaart te mogen begeleiden.

Mevrouw wil graag begraven worden op haar geboortegrond, in het westen van het land. Daar liggen haar man en dochtertje ook begraven.

Een mooie ervaring! Afscheid in het cafe nemen bij leven - Een opbaring in eigen huis. Gekoeld worden door middel van graszoden.

"Kirsten, mijn vrouw is ernstig ziek en komt te overlijden, zou jij al langs kunnen komen om de uitvaart voor te bespreken?"

Vrouw wil begraven worden op Natuurbegraafplaats Witteveen in Drenthe. In het gesprek geeft hij aan wat de wensen en ideeën zijn rondom de uitvaart van zijn vrouw.

Alles tot in de puntjes en naar ieders wens geregisseerd en geregeld.

Als je bekend bent.. De telefoon gaat, ik krijg een mevrouw aan de telefoon die mij vertelt dat haar man net overleden is. Ik spreek met haar af dat ik naar haar toe kom. Als ik bij het huis kom zijn daar mevrouw en haar 2 volwassen kinderen.

Zomaar ineens. Ik word gebeld door een oom, zijn neef is door een ernstig ongeval om het leven is gekomen. Of ik zijn uitvaart wil begeleiden....

Mijn telefoon gaat, het is de zoon van een echtpaar waarvan ik een paar jaar geleden de uitvaart van de man heb begeleidt. "Kirsten, mijn moeder gaat heel hard achteruit, ze heeft ervoor gekozen om het leven te beëindigen door euthanasie. Ze wil je nog heel graag zien en spreken."

Met lege handen. Daar sta je dan als moeder en vader, met lege handen. De zwangerschap kon niet voldragen worden, het kindje kon niet buiten de baarmoeder leven.